Trening autogenny Schultza/Jacobsona

Trening autogenny należy do najbardziej znanych metod, którą można stosować równolegle z psychoterapią. Podobnie jak metoda Jacobsona – trening autogenny Schultza został wprowadzony do oficjalnych technik wspomagających psychoterapie w pierwszej połowie XX wieku (trening autogenny wprowadził niemiecki lekarz i psychiatra Johannes Schultz, zaś metodęJacobsona wprowadził amerykański lekarz, psychiatra i fizjolog Edmund Jacobson).

Obie te metody (trening autogenny i metoda Jacobsona) posługują się mechanizmami wykorzystywanymi wcześniej w jodze, polegającymi na uaktywnieniu autonomicznego układu nerwowego.

Można powiedzieć, że metoda Jacobsona i trening autogenny Schultza nawzajem dopełniają się
– pierwsza bardziej eksponuje ciało, a druga umysł.

Obie także mają swoje korzenie w szerszych systemach rozwijania potencjału człowieka (pokrewne techniki spotkać możemy m.in. w jodze, tai chi, qi gong, jak i w wielu innych ścieżkach).
Umiejętności lepszego panowanie nad swoim ciałem i umysłem uczą także niekiedy treningi dla tancerzy, aktorów, lektorów, menadżerów itd.

Obie metody są bardzo użyteczne zarówno w działaniach psychoterapeutycznych oraz w codziennym życiu, jak i w szerzej pojmowanym samorozwoju
.

Trening Jacobsona za podstawę pracy nad swoim stanem psychofizycznym bierze mięśnie (a dokładnie ich stan napięcia i ich energetykę, czyli naszą energię witalną i emocjonalną); 
 trening autogenny – za podstawę ćwiczeń bierze myśli i oddziaływanie umysłu.

Jak w praktyce wygląda trening autogenny Schultza?

Osoby znerwicowane zwykle rozpoczynają ćwiczenia od pracy z prawym i lewym ramieniem. 
 Metoda polega na monotonnym powtarzaniu przez jakiś czas (wielokrotnie) autosugestii w stylu „moja prawa ręka jest bardzo ciężka…”.
Po pewnym okresie powtarzania pozostajemy przez chwilę w milczeniu, obserwując tę część ciała.

Odczuwamy wtedy ogólne uspokojenie.

Mechanizm treningu autogennego polega zasadniczo na dwóch elementach:
1) świadome kierowanie swoich myśli i swojej uwagi – gdy powtarzasz sugestię, to Twoje myśli zajmują się dokładnie tym, czym chcesz (zazwyczaj w codziennym życiu ludzkie myśli przeskakują chaotycznie z tematu na temat);
2) zawężenie pola świadomości zwiększa siłę umysłu podobnie jak skupienia światło słonecznego za pomocą soczewki (gdy jesteś skupiony przez jakiś czas tylko na prawej ręce, to jest trochę tak, jakby cały otaczający Cię świat przez chwilę dla Ciebie nie istniał).

Zawężając pole swojej świadomości (na jakiś czas oczywiście – w celu wywołania pozytywnych efektów terapeutycznych) skupiamy się na (tylko i wyłącznie) „prawym ramieniu/prawej ręce”, a następnie powtarzamy monotonnie przez jakiś czas afirmacje/ sugestię (taką lub zbliżoną):